(...)Životinje duže žive nego što je vek pojedinačnih zuba. Kako zubi kod životinja u osnovi imaju ulogu hvatanja i pridržavanja plena, stalno prisustvo zuba od osnovne je važnosti za opstanak. Problem je rešen kod nižih kičmenjaka (ribe, vodozemci, gmizavci) procesom neprekidne smene zuba poliphyodontia. Ovo podrazumeva složene interakcije između mehaničkih i razvojnih procesa, koji omogućavaju da " izgubljeni" zub bude zamenjen novom adekvatnom dentalnom jedinicom.
Kod sisara zamena zuba se dešava obično jednom u toku života diphyodontia. Kako bi se prisustvo druge ili stalne denticije podudaralo sa dužinom života životinje, zubi stalne denticije su pretrpeli izvesne adaptivne promene.(...)